کد مطلب:46652 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:25

گنجینه پرسمان » قرآن

مقصود از آية 103 سورة نحل اعجمي غير فصيح چه كساني هستند؟

آية فوق در مورد افترا و تهمتي است كه مشركان به رسول خدا(ص) زدند و قائل بودند مردي غير عرب كه زبان عربي را به طور فصيح مي دانسته به آن حضرت تعليم داده است. قران مجيد پاسخ ميدهد كه اگر مقصود شما از تعليم، تلقين الفاظ است و قرآن كريم كلام آن مرد است جواب آن است كه آن مرد غير عرب است و اين قرآن به زبان عربي مبين است و اگر منظورتان اين است كه آن مرد معاني قرآني را به او ياد ميدهد و الفاظ از رسول خدا(ص) است جواب اين است كه كساني كه ايمان به آيات خدا ندارند خدا به سوي معارف حقه هدايتشان نمي كند. اگر رسول خدا(ص) آنها را از بشري گرفته بود خودش نسبت به آنها ايمان نمي داشت و حال آن كه او به آيات خدا ايمان دارد و چون مؤمن به آيات خدا است ديگر به خدا افترا نمي بندد. پس اين قرآن افترا نيست و از بشري گرفته نشده است.[8]

روايات دربارة اسم اين مرد مختلف است. در روايتي ابوفكيهه غلام آزاد شده بني خضرمي آمده و در روايت ديگر عبده بن حضرمي نام برده شده و بعضي او را ابن الحضرمي دانسته اند و از ابن عباس روايت شده كه او آهنگري بوده در مكه به نام بلعام و در منثور آن شخص را بر سلمان فارسي تطبيق داده است، ولي اين نظر با مكي بودن آيات مورد بحث جور در نمي آيد.[9]

افرادي كه نام برده شده معمولاً افراد غير عرب از مشركين بوده اند كه در مكه مي زيستند و با كتب اهل كتاب آشنايي داشته اند مردم آنها را متهم مي كردند كه رسول خدا(ص) را تعليم مي دهند.[10]

[8]ترجمه الميزان، ج 12، ص 533 - 534.

[9]ترجمة الميزان، ج 12، ص 540.

[10]همان.